Lecę na kawę!

Z okazji rocznicy blogowania, Maguda ze Spuchlikowa zaprosiła na wspólną kawę. Podzieliła się autorskim stempelkiem i zaprosiła do nietypowego candy. Po więcej informacji odsyłam do źródła ---> klik! Stempelek oczywiście pobrałam i odwzajemniam się taką oto karteczką:

Jeśli się nie mylę, moja "kawoszka" jest pierwszą blondynką w tej zabawie :) Ubrałam ją w jeansy, bo w nich chodzę najczęściej, a na górę założyłam szarą tunikę. Lubię się w szarym. Co natomiast mogę powiedzieć o sobie i kawie .... nie jesteśmy nierozłączne :) Jeszcze do niedawna kawa była niejako dodatkiem do deseru. Mogła być, lecz nie musiała. I częściej mnie usypiała, niż pobudzała do życia. Jednak ostatnio mam coraz mniej czasu na sen i więcej na głowie .... i kawa chyba zaczyna mi pomagać w codziennym funkcjonowaniu. Nie wiem, może bardziej to sobie wmawiam, niż tak faktycznie jest ... ale skoro działa, to jest ok! "Moja kawa" koniecznie musi być z cukrem i mlekiem. Coraz rzadziej jest to mleko z kawą, za to cukru nadal musi być spoOoro :) Czasu na tą kawę dużo nie ma, a żeby wypić ją ciepłą, zasiadam do niej dopiero podczas około południowej drzemki mojej córki. Bo jest taka kawa, której nie lubię - wystygnięta ;)

Pozdrawiam!

Sllonecznik